توضیحات
سیاستهای سلطه گرانه و یک جانبه جهانی باعث شده است که روابط بینالملل به فضای غیر انسانی و غیر اخلاقی مبدل گردد و تقابل خشن و شکننده در این عرصه شکل بگیرد و ما شاهد ظهور نیروهای تندرو با رویکرد غیر اخلاقی در فضای جهانی هستیم.
بدین رو نیاز به این است که به روابط بینالملل و نیز دستگاههای حقوقی تجدید نظر صورت بگیرد و ملحوظات همه طیفهای انسانی در آن به نحوی گنجانیده شود تا که اینکه تقابل خشن موجود به همگرایی و در نهایت به صلح جهانی منجر گردد.
پس از آنکه دستگاههای عظیم و طویل قانونی- حقوقی در جهان پیدا و استوار شد و بر حیات ملی و بینالمللی حاکم شدو خود را در فراهم آوردن نیازهای اساسی انسان کامیاب ندید، ضرورت اخلاقی کردن حقوق از سوی نظریه پردازان طرح شد. اندیشمندان بحث اخلاقی کردن علم، اخلاقی کردن حقوق و حتی اخلاقی کردن حقوق بینالملل را وجهه همت خود نهادهاند.
در شرایطی که حقوق و روابط بینالملل به نیاز اساسی ملی و بینالمللی جوامع انسانی تبدیل شده است، در صورتی مسلمانان از روابط و حقوق بینالملل میتوانند مستفید شوند که اندیشه و ملحوظات دینی- اخلاقی خود را در آن ببینند. با توجه به اینکه اخلاق اسلامی یک مجموعه از آموزههای سازنده برای ساختن فرد و به تبع آن جامعه و جهان دارد نیاز است که در دستگاه حقوق بینالملل استفاده صورت گیرد. در شرایط کنونی نیاز حقوق بینالمللی بر اخلاقی کردن این حقوق است.
این نوشتار به “اخلاق گرایی در حقوق بینالملل” پرداخته و جایگاه اخلاق اسلامی را در حقوق بینالملل به بررسی گرفته است.
فهرست محصول:
- چکیده
- مقدمه
- کلیات و مفهوم شناسی
- اخلاق بینالملل در تاریخ غرب
- تعامل اخلاق و حقوق
- ضرورت ارتباط حقوق بینالملل و دستورات اسلام
- مبکانیسمهای اخلاق اسلامی برای حقوق بینالملل
- ضروت ارتباط حقوق بینالملل با آموزههای اسلام
- اصول اخلاقی
- تعریف اجمالی حقوق
- اخلاق و معناشناسى حقوقى
- منابع
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.